donderdag 1 juli 2010

‘Klap in de handen van blijdschap’ galmt het uitnodigend door de SOW-kerk in Nagele. Maar dat vindt geen gehoor. De stoelen in de kerk zijn leeg. Behalve drie op de voorste rij waar een paar knuffels en beren zijn neergeploft. En een jongetje dat even geen zin meer heeft.

NAGELE – Het is een doordeweekse middag. Er wordt druk gerepeteerd voor de jubileumdienst van zondag 4 juli. Bijna twintig kinderen heeft organist Marian Sijtsma bij elkaar gescharreld voor het kinderkoor en ze zingen dat het een lieve lust is. Het enthousiasme spat er vanaf, ook bij de dirigent zelf.
Naast het kinderkoor heeft Sijtsma een volwassenenkoor samengesteld en er komt een muzikale inbreng van de jeugd, laat ze weten. En met alle muzikanten erbij is het haar uiteindelijk gelukt: vijftig mensen op de been brengen voor het vijftigjarig jubileum. ‘Want ik dacht: Wat zou dat toch prachtig zijn!’
De SOW-kerk van Nagele viert dat vijftig jaar geleden de kerkgebouwen aan de Ring 7 en 15 in gebruik werden genomen. Daarvoor kwamen de Nederlands Hervormde en Gereformeerde kerk samen in de barak aan de Eggestraat. In hetzelfde gebouw, maar met gescheiden diensten.
Grammofoonplaten
In 1960 kregen beide gemeentes een eigen kerkgebouw. Uit de archieven blijkt dat door de bouwcommissie van de Gereformeerde kerk en architect Bakema eerst druk gediscussieerd werd. Over de toren, de garderobe, de bekleding van de stoelen, de vloer en het orgel. Volgens Bakema kon wel gezongen worden met grammofoonplaten. Maar uiteindelijk kwam er toch een orgel. En dat wordt nog wekelijks bespeeld door vier eigen organisten. ‘Daarmee zijn we rijk gezegend’, aldus Sijtsma.
Aanvankelijk hadden beide gemeentes weinig onderling contact. Maar door jeugdactiviteiten, gezamenlijke diensten en kerkenraadsvergaderingen veranderde dat. Begin jaren ’90 werd besloten tot samengaan en in 1998 was de Samen-op-weg-kerk van Nagele een feit. ‘Dat was een heel proces’, zegt Kees van der Sar die sinds vorig jaar voorzitter is van de kerkenraad. ‘Maar het is achteraf wel heel goed geweest. Al was de verkoop van het gebouw van de Hervormde gemeente voor sommigen wel moeilijk.’ Van der Sar spreekt zijn wens uit dat de grenzen nog meer vervagen en de kerk haar deuren in de toekomst nog meer zal open zetten. ‘Want’, zo zegt hij, ‘het moet een plaats zijn waar iedereen zich thuisvoelt.’
Feest
Zondag staan de deuren van de kerk aan de Ring 15 voor iedereen wagenwijd open ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van het kerkgebouw. Alle oud-predikanten van zowel de Hervormde als Gereformeerde gemeente zijn uitgenodigd en er is een fototentoonstelling te bezichtigen. Na afloop van de dienst volgt een gezellig samenzijn met spelletjes en een gezamenlijke lunch. De viering gaat door tot in de middag.
© Anna Klappe
(De Noordoostpolder, 1 juli 2010)