Een liedje van het water Ik lag de lieve lange dag tussen het bloeiend fluitekruid; er zweefde een liedje voor mij uit, nu hoort naar wat ik zingen mag: Wie nooit de lieve lange dag bij ’t spiegelklare water lag, zijn uur is kort, zijn vreugd heeft uit, – want

PAASLICHT Dit vuur, dit licht is niet van de kerk, van geen enkele kerk… het is niet te claimen, het is geen bezit – het is het licht van Christus, licht van God, bedoeld voor heel de Schepping, stralend als heil voor allen gegeven om door te geven deze avond

Vastentijd Vastentijd is oefentijd: is wakker worden na de winterslaap en je opengeeuwen uit de beslotenheid van elk voor zich. Is je ogen opendoen voor wat aan het gebeuren is in het diepste van jezelf en in de wereld om je heen en zicht te krijgen op het eeuwige Licht

Liefdevolle God, Dank U voor woorden op mijn lippen die ik zingen mag. Dank U voor de liederen in mijn hart die ik uiten mag. Ik dank U voor het zingen dat ik zo graag doe. Ik dank U dat ik me de woorden kan herinneren, die vallen me zo